Droge woestijnen en een lekker waterpijpje

Alweer het laatste bericht uit Iran, want morgenochtend vertrekken we naar Turkmenistan. Weer een nieuw land, met andere mensen, andere gewoonten, andere cultuur, ander landschap en weer een andere manier van omrekenen. De euro is er niets bij!

Afgelopen dagen hebben we vooral door de woestijn (46 graden!) heengereden om van Shiraz via Yazd en Tabas in Mashad uit te komen.
De woestijn was mooi om te zien, soms een zandwoestijn, dan weer met af en toe een struikje en dan weer bergen. Het landschap tijdens heel onze reis is sowieso mooi om te zien. We zien vulkanisch landschap, kleine riviertjes door de bergen, kleine lemen dorpjes en grote miljoenensteden.
Ook de mensen zijn overal mooi en overal zo verschillend. Naarmate je door een gebied reist, zie je ook de gelaatstrekken (en de neuzen!) veranderen. Maar waar we ook komen, overal zijn de mensen superaardig en behulpzaam. Behalve als het over onze grote vriend Boesboes gaat!

Langs de route die we rijden, zien we steeds oude overblijfselen van de zijderoute. Langs de weg zie je Karavanserais waar handelaren vroeger bescherming kregen tegen rovers tijdens hun handelen en tijdens de nacht.
Ook zien we verschillende overblijfselen van oude beschavingen, indrukwekkend om te zien allemaal!

Ook gaan we zelf al helemaal op in de cultuur van lekker eten, lekkere ijsjes, fruitsapjes en waterpijpjes. Daarom hebben we zelf ook maar een mooie kitscherige roze/paarsachtige waterpijp met daarop Sjah Abbas (vroegere Iraanse leider) gekocht. Beetje jammer dat het postkantoor vandaag erg vroeg dicht ging. De afdeling pakketjes voor andere werelddelen waar ook de douane zit, ging vroeger dicht omdat het morgen vrijdag is (de Islamitische zondag). Nu hebben wij onze waterpijp niet kunnen posten en moeten wij hem waarschijnlijk de rest van de reis nog meeslepen. De post in Turkmenistan en Oezbekistan zijn namelijk niet echt betrouwbaar. Ik denk dat onze waterpijp niet eens het postkantoor uit komt! En in Kirgizstan zullen we denk ik niet eens een postkantoor tegen komen.
Ach, je moet het maar weer positief bekijken, nu kunnen we onderweg nog een waterpijpje roken. We hebben hem al uitgeprobeerd en hij doet het goed!

Vandaag in Mashad hebben we het mausoleum van Imam Reza bezocht, de tweede belangrijkste plek op aarde voor de Sjiietische moslims. Dat dit zo'n belangrijke plek is, zie je ook aan de mensen. Een chador op straat is ineens weer een must en iedereen is zeer conservatief gekleed.
Mekka met zijn Kaaba is de allerbelangrijkste, maar hierna komt Mashad als waar pelgrimsoord.
Jaarlijks komen hier 15 miljoen moslims naartoe om te bidden. We horen verhalen over kreupele mensen welke ineens weer konden lopen en zieken die weer beter werden.
En ja, wij zijn hier ook geweest :) Maar Lock heeft nog steeds zijn rare streken. Dit zal wel nooit over gaan.
In China kunnen we het nog eens bij zo'n kruidendokter proberen op de markt in Kashgar.

We hebben weer veel nieuwe foto's, maar de foto's van Janneke in wijde jurken en met chador kunnen we hier ook weer niet op internet zetten. Hopelijk lukt dit volgende keer. Jullie horen van ons!
Nu lekker slapnen, morgen wordt weer een lange dag met de grens van Iran naar Turkmenistan.

Groetjes Lock en Janneke