Ezelskarren en Softsleepers

En alweer een berichtje, dit keer uit China! We spreken jullie zo bijna vaker, dan wanneer wij gewoon thuis zijn, maar af en toe is het heerlijk om even alles op een rijtje te zetten wat je allemaal gedaan hebt en aan ervaringen hebt opgedaan. En ja, op deze manier kunnen we direct jullie daar makkelijk mee lastigvallen.
Had je je maar niet moeten aanmelden op deze site...

Er staan weer nieuwe foto's op de site bij de berichten vanuit Turkmenistan, Oezbekistan en Kirgizie. Kijk weer even terug en je kunt weer meegenieten van deze indrukwekkende landen.

Maar nu, China! Hier zijn we al een keer eerder geweest, drie jaar geleden toen onze treinreis, de TransMongolie Express, hier eindigde. Wij hebben toen al Beijing en Xian bezocht. Dit keer kwamen wij een hele andere kant van China binnen, namelijk bij Kashgar.
Deze streek is dan ook een heel ander deel van China, hier wonen voornamelijk Oeigoeren. De Oeigoer-Chinezen zijn Islamitisch en zien er uit als een mengeling van Mongolen en Arabieren.
In Kashgar konden wij voor de laatste keer genieten van de kebab, lange broeken, mooie moskee en drukke bazaars.

Net als in Ashgabat hebben we weer de veemarkt bezocht. De grote veemarkt is afgezonderd van de gewone markt en ligt nu even buiten de stad. Waarschijnlijk bezorgden de beesten te veel overlast / poep in het moderne centrum?
We waren al om half 8 op de markt en hebben eerst een plekje gezocht om eens rustig te zien hoe de markt werd opgebouwd. Vanuit ons plekkie zagen we truckbussen een voor een het terrein oprijden, gevuld met koeien, schapen en ezels. Sommige boeren waren armer en kwamen lopend met hun kudde schapen of koeien. Ezelskarren volgeladen met schapen waren nog het meest kleurrijk en al deze beesten bij elkaar maakten een herrie van jewelste!
Bij elkaar stonden er ondertussen duizenden schapen, 500 koeien, 200 stieren, 200 ezels en welgeteld 1 kameel.
Deze ligt tegenwoordig niet zo goed meer in de markt.
Terwijl we over de markt liepen, zagen we de boeren hun vee verzorgen, nog even bijknippen of hoefijzers bij de ezels opslaan. Er werd druk onderhandeld over de prijs en wanneer er een deal gesloten was kwam het geld en werd de hand geschud.

Langs de markt waren eettentjes te vinden met thee, broodjes en noedelsoep. De noedels werden hier met de hand gemaakt. Het deeg werd in de rondte geslingerd, totdat de sliert zo lang was dat de noedels gekookt werden en de soep in gingen. Lekker!

Na de markt pakten we de ezelskar als taxi en reden we naar de gewone markt. Hierwas werkelijk van alles te koop! Serviesgoed, eten, hurktoiletten, stoffen, schoenen, speelgoed, kantoorartikelen, zwartwittelevisies etc. De zwarte markt in Beverwijk was er niets bij! Ook hier hebben we heerlijk rondgelopen, soep gegeten met stukken vlees, vet en aders en nog meer troep erin en mooie Chinese eetstokjes gekocht voor de verzameling.

Na de markt zijn we achterop een brommerkarretje gesprongen en naar de Idkah-moskee gereden in het oude centrum van Kashgar. Een mooie moskee, waar de Chinese moslims allemaal komen bidden.
In deze wijk zagen we nog allemaal oude ambachten van de timmerman, ijzersmid, fietsenmaker, tapijtenwever en weer talloze eettentjes. Weer een heerlijk kopje groene thee gedronken, waar we als gast niets mochten betalen. Zelfs wanneer we geld neerlegden en wegliepen, kwam het vrouwtje ons achterna om het geld terug te geven. De thee hoort hier gratis bij de maaltijd, welke wij niet op hadden.

Vijf minuten hiervandaan zaten we weer tussen de billboarden van het supermoderne hedendaagse China van Kashgar. Hier zoefden de electrische brommertjes en de toeterende wagens ons om de oren. 's Avonds hebben we weer heerlijk gegeten. Het Chinese eten is zo goedkoop en lekker! Dat is wel aan ons besteed!

Vanuit Kashgar hebben we de nachttrein (softsleeper) naar Turpan genomen, waar we nu zitten. Het treinen was weer heerlijk, net als eerder in de TransMongolie Express. Het kamperen in de trein, niet kunnen wassen en het plassen terwijl de trein gewoon verder rijdt, namen wij voor lief. Het kaarten in de hardseat, de restauratiewagon en de rit door de Taklamakanwoestijn (vertaald: Je gaat er in en je komt er nooit meer uit-woestijn) maakten alles weer goed.
Na deze rit van 21 uur kwamen we aan in Turpan, wat ook wel "de oven van China" wordt genoemd, omdat dit een van de heetste plekken op aarde is. Vanmiddag meetten we 56 graden (in de zon) en 46 graden (in de schaduw). Pff!

In deze hitte hebben we 2 oude oasesteden bezocht, welke vroeger onderdeel waren van de Zijderoute. Nu zijn deze grote steden van leem bijna opgenomen door de woestijn.
Ook hebben we Boeddhagrotten bezocht, waar Boeddhistische monniken vroeger in woonden en mediteerden. Op de wand zag je prachtige fresco's van Boeddha. Helaas waren veel grotten beschadigd door archeologen en ongelovigen.

Morgen bezoeken we nog een keer de moskee hier in Turpan en daarna mag de korte broek uit de tas. Wij rijden dan met de trein naar Dunhuang en verlaten het Oeigoerengebied van China.

Veel groetjes van Lock en Janneke!