Brommeren, boze geesten en Borobudur

Het viel niet mee om de Gili-eilanden te verlaten! Boten genoeg om je weg te brengen, maar wat was het hier heerlijk! Maarja, als we nog meer van Indonesië willen zien, moeten we toch echt door!
 
En zo gaan we met de boot naar het volgende eiland, Bali!
Bali is een heel ander eiland. Sowieso een stuk toeristischer dan de rest van Bali, maar we starten in een klein stadje, Padangbai. Padangbai is een schattig stadje aan de kust van Bali. Hier zien we dat de mensen gezamenlijk om een soort binnentuin wonen. Bij het kringetje huizen is ook altijd een tempeltje gebouwd, de housetempel. Iedereen gaat dagelijks naar zijn tempeltje om offers te brengen. In de stad zijn dan ook niet heel veel tempels. De mensen maken hier offertjes voor in de tempeldoor zelf offerschaaltjes te maken door bladeren te vlechten en in het schaaltje zitten bloemetjes en rijst. Deze kleine pakketjes zien we terug in de tempel, maar ook overal op straat om huizen, winkels  en tempels te zegenen.
 
In Padangbai gaan we weer een middagje snorkelen, dit kan hier hartstikke goed omdat het in een baai ligt. We zien weer prachtig koraalvelden en prachtige vissen. We gaan nog een keertje duiken, het was hier in Indonesië zo prachtig! Als we een rondje lopen, blijkt er ook nog genoeg prijsverschil in te zitten bij de verschillende duikscholen en als we de volgende ochtend met onze spulletjes nog een rondje lopen, kunnen we zo voordelig bij een duiktripje aansluiten. Dat is weer een meevaller!
De duiktrip is geweldig! Bij de GIli’s hebben we al eerder duizenden tropische vissen, prachtig koraal en zeeschildpadden gezien. Hier voor de kust van Padangbai zien we ook murenes, een rog, kleine inktvisjes en grote inktvissen die van kleur veranderen. Eerst zien we ze niet, zo’n goede schutkleur hebben ze, het lijkt met een rots. Maar dan verschiet de inktvis ineens van kleur en zit er een grote inktvis met een lijf van 40 centimeter voor ons. Gelukkig houdt hij zijn tentakels bij zich. Nog meer speurwerk levert ons ook nog een goedbeschutte crocodilefish (zie foto)  op en een frogfish.
Als we nog een stukje verder zwemmen, zien we ze dan eindelijk, we zijn ze nog nooit eerder tegen gekomen met het duiken; onder een rots zitten 2 haaien. Wow! Wat gaaf om deze beesten in het echt te zien! Het scheelt dat ze onder de rots zitten, dan zie je niet direct hoe groot ze zijn en dat maakt het minder beangstigend! Haha! We blijven een tijdje voor de rots hangen om de haaien te zien en zwemmen dan toch maar weer door, je wilt deze vissen immers niet chagrijnig zien!
Later zien we nog een haai onder een rots zitten, maar als wij langs zwemmen, komt hij onder de rots vandaan. Deze haai is 1,5 meter en al met al een flink beest om te zien. Vooral omdat alles onder water 1,5 keer zo groot lijkt! De haai zwemt langs ons heen naar een overhangende rots waar hij rondjes onder blijft zwemmen. Wij zwemmen naast de rots en bij elk rondje kijkt de haai ons aan en is het net of hij er weer onderuit komt. Wat mooi om de haai van zo dichtbij te zien! Als we weg zwemmen komt de grote haai weer onder de rots vandaan en zwemt nog een keer langs ons heen, wat een beest!
 
Na Padangbai reizen we door naar Ubud, een artistiek stadje in het binnenland van Bali. Hier maken we weer iets bijzonders mee, want voor de 3e keer in 3 maanden tijd vieren we nieuwjaar!
Hindoe nieuwjaar dit keer, een feest wat ze alleen op Bali vieren. We boffen dus! Als we naar Ubud reizen, krijgen we al een voorproefje mee van het festijn: Overal aan de kant van de weg staan beelden van grote monsters, gemaakt van papier maché of piepschuim. We zien boze draken, woeste zwijnen, lelijke reuzen en heksen, variërend van 2 meter tot 10 meter hoog.
Op de avond van oudjaar trekt de lokale bevolking met deze beelden in een stoet door de stad, terwijl iedereen zoveel mogelijk herrie maakt om de boze geesten te verjagen. Het is een mooi spektakel om al deze prachtige beelden te zien! We lopen met de stoet mee en genieten voor de 3e keer van het oudejaarsfeest. We zien de stoet met fakkels, trommels en  boze beelden op stellages voorbijkomen gedragen door 40 jongeren. Volgens de traditie worden de beelden na de optocht, de Ogu ogu, verbrand. Wat zonde! Het zijn stuk voor stuk kunstwerken!
 
De volgende dag is het Neypi-dag, vertaalt: Stiltedag. Deze dag staat in het teken van rust, meditatie en nadenken over het leven. In de praktijk houdt dit in dat je niet naar buiten mag, maar binnen moet blijven en zo min mogelijk mag praten. Alle winkels zijn dicht, bussen rijden niet, het vliegveld is gesloten, pinautomaten zijn afgesloten en wanneer je wél de straat op gaat, wordt je opgepakt. Internet werkt niet en in sommige kleine dorpjes wordt ook de elektriciteit uitgeschakeld.
Wij zitten hier in een leuk huisje in de binnentuin van een huizenkringetje. We hebben geluk: Hier willen ze wel eten voor ons maken, anders hadden we de hele dag instant noedels gegeten. We blijven de hele dag binnen de muren van de binnentuin, lezen een boek uit en relaxen wat. Helemaal niet erg om zo’n rustdagje te hebben! De tijd vliegt!
 
Een dag later gaan we wel weer op stap en huren we een brommertje. Met het brommertje verkennen we de omgeving op Bali en rijden we door kleine dorpjes en langs groene rijstvelden. Het is hier een mooie omgeving en het is lekker rijden hier. De wegen zijn zo smal als fietspaden en het uitzicht is mooi. Af en toe zien we een tempeltje temidden van het rijstveld. Waarschijnlijk wordt deze gebruikt om te bidden voor een goede oogst?
We maken er een sport van om de kleinste weggetjes op te zoeken. Lekker verlaten en weg uit de stad. Een boer komt net uit de boom klimmen en laat ons de durians zien welke hij net heeft geplukt. Hij wil ons ook een durian geven, maar we kunnen onze laatste durian helaas nog goed herinneren en bedanken hem vriendelijk! ‘Die durian is zo mooi, die is veel te groot voor ons!’ De laatste keer dat wij durian op hebben, kunnen wij ons helaas nog goed herinneren. Deze uit de kluiten gewassen lychee smaakt vaak naar een mix van meloen en overrijpe uien en stinkt een uur in de wind. In veel hotels of bussen zijn durians verboden, ze stinken té erg! Geen idee waarom sommige Aziaten zo dol op deze vrucht zijn!
 
Omdat we zoveel mogelijk willen zien in Indonesië (het is hier zó mooi!), reizen we door naar Java, naar Malang. Malang is een stadje waar niet zoveel te beleven is, behalve dat het dichtbij de Bromovulkaan gelegen is. ’s Ochtends komen we aan in Malang en we gaan gelijk op zoek hoe we hetmakkelijkste de Bromovulkaan kunnen bezoeken. We ontmoeten nog een Frans meisje welke ook graag naar de Bromo wil en met z’n drieën regelen we een tripje naar de vulkaan.
Omdat we ook de zonsopgang willen zien, is het die ochtend een vroegertje: Om 0:45 gaat onze wekker al en om 1:00 uur zitten we in de auto onderweg naar de Bromovulkaan. Het is een lange weg door de bergen, door kleine dorpjes en over de rug van de vulkaan als we dan eindelijk aankomen bij het uitzichtpunt over een groep vulkanen, waaronder de Bromovulkaan. Hier wachten we op de zonsopgang welke even voor vijven intreedt. Eindelijk, want het is hier op 3000 meter hoogste ’s nachts erg koud!
Maar helaas, met de opkomst van de zon, komen ook de wolken binnen drijven en is het uitzicht niet zo spectaculair als in de zomer. Door de wolken zien we af en toe wel de vulkanen, maar het mooie totaalplaatje krijgen we niet te zien.
 
Op naar de Bromovulkaan zelf dan maar! Ondanks dat de Bromovulkaan de laatste jaren weer actief is, mag deze wel weer beklommen worden. Een tijd lang was het niet toegestaan de vulkaan of de omgeving te betreden, dus hier hebben we wel geluk, de vulkaan rookt alleen nog flink. We lopen naar boven naar de kraterrand en zien één groot gat van een krater. Wat moet deze vulkaan flink gespuugd hebben om zo’n grote krater te krijgen! Uit de krater komt veel rook en bovenop de vulkaan ruikt het flink naar zwavel.
Het is bijzonder om hier te staan: Aan de ene kant van je zie je een enorme rokende krater en om je heen zie je een maanlandschap van opgedroogd lava en as en nog meer andere vulkanen. Dit gebied ligt op een breuklijn van de aardkorst, wat de vele vulkanen heeft veroorzaakt. Bijzonder om te zien!
 
Na een korte nacht en lange dag om de Bromovulkaan te zien, stappen we in de trein om onze Indonesiëtrip in Yogyakarta te eindigen. Nog eens 7 uur met de trein en daar komen we ’s avonds laat aan. Yogyakarta is een toeristische stad, dus de hostels zijn het wel gewend dat gasten daar om middernacht aan de deur kloppen voor een kamer en na 4 mannen gewekt te hebben, hebben we een redelijke kamer gevonden. Eindelijk, na 24 uur wakker zijn, kunnen we weer lekker slapen.
De volgende dag slenteren we wat door de straten en relaxen wat, het centrum van de stad is bezaaid met winkeltjes en eetstalletjes (warungs), hier vermaken wij ons de komende dagen wel. We eten wat af in alle straatstalletjes: allerlei soorten nasi, bergen saté, soto ayam en longtong en allemaal voor een habbekrats. Voor 1 euro kun je hier heerlijk eten!
 
Maar de echte reden om hier te komen heeft echter niets met de gezellige stad te maken, maar met een bekende tempel, welke buiten de stad ligt. Wij huren dan ook een brommertje om de Borobudur te bezoeken. De rit naar de Borobudur tempel is niet zo mooi als de rit op Bali, het is 30 kilometer over de snelweg. Maar we zitten in ieder geval niet vast aan een toerbureautje die de Borobudur in sneltreinvaart bezoekt. Als wij aankomen zijn alle toergroepen alweer weg en hebben we de Borobudur bijna voor onszelf. Deze stupa is opgebouwd uit 5 vierkante en 3 ronde  lagen met daarop allemaal afbeeldingen uit de Ramayana en tientallen kleine stupaatjes met Boeddhabeelden erin. Prachtig om te zien, maar als na een tijd het weer lijkt om te slaan, gaan we er toch maar weer vandoor. Net voordat het begint te stortregenen komen we bij een warung aan en kunnen we mooi weer even eten. Na het eten rijden we door, maar onderweg gaat het nog een paar keer regenen, dus hebben wij weer een goed excuus voor een warungpauze.
 
Dan zit na 4 weken onze reis in Indonesië er weer op! Indonesië was prachtig! We hebben nu 5 eilanden gezien, nog 17503 eilanden te gaan! Genoeg redenen om nog een keertje terug te komen dus! De komende paar dagen zitten wij in Singapore, totdat Edwin en Mascha deze kant op komen , zij komen ons opzoeken in de Filippijnen. We hebben er nu al zin in!!