Vliegen en flink klimmen
Door: Lock en Janneke
Blijf op de hoogte en volg Lock & Janneke
06 November 2010 | Ethiopië, Aksum
Heerlijk! 25 minuten vliegen waar je met het openbaar vervoer minimaal 12 uur over doet! We landen om 9:30 uur en hebben dus nog alle tijd om Axum te bekijken!
Axum is weer een stadje met een behoorlijke geschiedenis, het gebied is al sinds 1000 voor Chr. bewoond. Volgens de Ethiopische geschiedenis zou koningin Sheba (ja, die van de kattenvoer) hier nog gewoond hebben.
De beroemdste bezienswaardigheden van Axum zijn de grote steles van zo’n 30 meter hoog, welke graftomben van oude koningen markeren, ook wel bekend als ‘ de zuilen van Axum’ . Het leuke is dat we deze zuilen middenin de stad ook al vanuit het vliegtuig konden zien.
Ook bezoeken we de kerk van Zion, waar de Ark des Verbonds bewaard zou worden. Helaas mag niemand deze zien, alleen de priester die het rotbaantje op zich heeft genomen om de Ark de rest van zijn leven te bewaken.
Hij mag niet van het kerkterrein af en woont hier in zijn eentje. Hij wordt in zijn dagelijkse dingen voorzien door een andere priester, die hem steeds wat eten komt brengen enz. Hoe zou hij hier leven? We zien dat er stroom naar de kerk loopt. Het pandje is best groot voor 1 priester en een kist met 10 geboden. Misschien heeft hij wel z’n eigen poolbiljart, zwembad, sauna, speelhal! Wat een leven!!
In het noorden van Ethiopie tegen de grens met Eritrea zijn flink wat rotskerken. Hier zijn in de periode tussen 300 na Chr. en de jaren ’60 flink wat kerkjes en kloostertjes gebouwd. Omdat de vijand niet mocht weten waar deze precies waren, zijn ze vaak op moeilijk begaanbare plaatsen gebouwd. Wij bezoeken een aantal van deze kerkjes en kloostertjes en ervaren wat een afstanden de monniken, priesters en kerkgangers soms moeten afleggen voor een bezoekje aan de kerk.
De kerkjes worden bewaakt door de sleutelbewaarder. Slechts een man in het dorp heeft de eer de kerk te mogen openen voor de kerkgangers en de bezoekers. De deuren gaan niet zomaar open, een houten staaf en een flink staaltje techniek zorgen ervoor dat de deur met een bepaalde beweging open gaat. Dit geheim draagt de sleutelbewaarder zijn hele leven bij zich en wordt pas overgedragen als de man zijn werk niet meer kan uitvoeren.
Om bij het klooster van Debre Damo te komen, moeten we eerst een aardig stuk de berg oplopen. Het is een flinke klim bergopwaarts, maar het laatste stuk bestaat uit een 15 meter hoge rotswand. Deze kun je niet zomaar op en van bovenaf gooien monniken touwen naar beneden, zodat je de laatste 15 meter zelf omhoog moet klimmen. Een pittig werkje, maar leuk om te zien hoe de monniken boven op het rotsplateau leven. Deze monniken leven vrij afgezonderd en vrouwen mogen hier niet naar binnen. Janneke mag slechts foto’s maken hoe de mannen omhoog klauteren.
Het kerkje van Abuna Yemata Guh is wel toegankelijk voor vrouwen, maar ook berucht om zijn afgelegen plaats. Hiervoor moet er ook weer een flinke klim gemaakt worden de berg op, dan flink wat geklauter over de rotsen. Het laatste stuk kun je niet lopend of klauterend afleggen. Hier moet je letterlijk met handen en voeten de stijle rotswand omhoog klauteren. Het is een pittig werkje en je moet geen hoogtevrees hebben zo hoog in de bergen. Het laatste stukje over een smalle richel op 500 meter hoogte, langs de afgrond en dan zijn we bij de ingang van het kerkje.
Een spannende klim, maar helaas, ondanks dat we een jongen hadden vooruit gestuurd om de sleutelbewaarder te zoeken, is de sleutelbewaarder nergens te bekennen! Langs de afgrond op 500 meter hoogte wachten we een flinke tijd op onze blote voetjes (je moet je schoenen uitdoen voordat je de kerk ingaat, dus ook bij deze rotskerk), maar we moeten dan toch weer verder. We maken weer een klim van een uur naar beneden en kunnen eenmaal beneden weer opgelucht ademhalen!
Axum is weer een stadje met een behoorlijke geschiedenis, het gebied is al sinds 1000 voor Chr. bewoond. Volgens de Ethiopische geschiedenis zou koningin Sheba (ja, die van de kattenvoer) hier nog gewoond hebben.
De beroemdste bezienswaardigheden van Axum zijn de grote steles van zo’n 30 meter hoog, welke graftomben van oude koningen markeren, ook wel bekend als ‘ de zuilen van Axum’ . Het leuke is dat we deze zuilen middenin de stad ook al vanuit het vliegtuig konden zien.
Ook bezoeken we de kerk van Zion, waar de Ark des Verbonds bewaard zou worden. Helaas mag niemand deze zien, alleen de priester die het rotbaantje op zich heeft genomen om de Ark de rest van zijn leven te bewaken.
Hij mag niet van het kerkterrein af en woont hier in zijn eentje. Hij wordt in zijn dagelijkse dingen voorzien door een andere priester, die hem steeds wat eten komt brengen enz. Hoe zou hij hier leven? We zien dat er stroom naar de kerk loopt. Het pandje is best groot voor 1 priester en een kist met 10 geboden. Misschien heeft hij wel z’n eigen poolbiljart, zwembad, sauna, speelhal! Wat een leven!!
In het noorden van Ethiopie tegen de grens met Eritrea zijn flink wat rotskerken. Hier zijn in de periode tussen 300 na Chr. en de jaren ’60 flink wat kerkjes en kloostertjes gebouwd. Omdat de vijand niet mocht weten waar deze precies waren, zijn ze vaak op moeilijk begaanbare plaatsen gebouwd. Wij bezoeken een aantal van deze kerkjes en kloostertjes en ervaren wat een afstanden de monniken, priesters en kerkgangers soms moeten afleggen voor een bezoekje aan de kerk.
De kerkjes worden bewaakt door de sleutelbewaarder. Slechts een man in het dorp heeft de eer de kerk te mogen openen voor de kerkgangers en de bezoekers. De deuren gaan niet zomaar open, een houten staaf en een flink staaltje techniek zorgen ervoor dat de deur met een bepaalde beweging open gaat. Dit geheim draagt de sleutelbewaarder zijn hele leven bij zich en wordt pas overgedragen als de man zijn werk niet meer kan uitvoeren.
Om bij het klooster van Debre Damo te komen, moeten we eerst een aardig stuk de berg oplopen. Het is een flinke klim bergopwaarts, maar het laatste stuk bestaat uit een 15 meter hoge rotswand. Deze kun je niet zomaar op en van bovenaf gooien monniken touwen naar beneden, zodat je de laatste 15 meter zelf omhoog moet klimmen. Een pittig werkje, maar leuk om te zien hoe de monniken boven op het rotsplateau leven. Deze monniken leven vrij afgezonderd en vrouwen mogen hier niet naar binnen. Janneke mag slechts foto’s maken hoe de mannen omhoog klauteren.
Het kerkje van Abuna Yemata Guh is wel toegankelijk voor vrouwen, maar ook berucht om zijn afgelegen plaats. Hiervoor moet er ook weer een flinke klim gemaakt worden de berg op, dan flink wat geklauter over de rotsen. Het laatste stuk kun je niet lopend of klauterend afleggen. Hier moet je letterlijk met handen en voeten de stijle rotswand omhoog klauteren. Het is een pittig werkje en je moet geen hoogtevrees hebben zo hoog in de bergen. Het laatste stukje over een smalle richel op 500 meter hoogte, langs de afgrond en dan zijn we bij de ingang van het kerkje.
Een spannende klim, maar helaas, ondanks dat we een jongen hadden vooruit gestuurd om de sleutelbewaarder te zoeken, is de sleutelbewaarder nergens te bekennen! Langs de afgrond op 500 meter hoogte wachten we een flinke tijd op onze blote voetjes (je moet je schoenen uitdoen voordat je de kerk ingaat, dus ook bij deze rotskerk), maar we moeten dan toch weer verder. We maken weer een klim van een uur naar beneden en kunnen eenmaal beneden weer opgelucht ademhalen!
-
06 November 2010 - 11:22
Gerda:
Hoi Kinders.
Jullie zullen wel veel conditie op doen met al dat geklim en geklauter.
zou niets voor mij zijn.
Met mijn hoogtevrees.
Maar jullie genieten voor 200 procent en daar gaat het toch om .
Blijf maar mooie verhalen schrijven en veel genieten van alles de laatste 14 dagen ze zijn zo om.
Liefs en een dikke knuffel allebei,
Gerda -
06 November 2010 - 15:20
Ineke En John:
Dit is een super goede traning voor de zaalvoetbal, heel goed van jullie dat jullie daar nog aan denken tijdens de vakantie. Met al deze mooie verhalen worden wij nog nieuwsgieriger naar de foto's....
Geniet met beide handen en veel plezier. -
06 November 2010 - 16:04
Marjolein:
Arme Janneke, mag je eerst niet eens naar de kerk toeklauteren, kom je de volgende kerk niet in na gedane arbeid! Sneu...
Maar wel weer heel bijzonder allemaal!
Geen Belgen tegengekomen dit keer?
Veel plezier meet de rest van de reis.
X -
07 November 2010 - 08:07
Nel Goedendorp:
hey Gerben en Janneke jeetje wat genieten jullie enorm van alles
maar je moet wel lef hebben. ik geniet van jullie reis verslag veel plezier nog ,en goede reis terug
liefs Nel goedendorp -
07 November 2010 - 14:37
Ilse:
Dat van dat klimmen klinkt behoorlijk spannend. Best hoog, en dat op je blote voeten! Zou wat voor Mattijs zijn... :)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
