Van Zuid naar Noord (via Volendam)

Ons rondje door het zuiden van Ethiopie sluiten we af met een bezoekje aan het dorpje Soda, een klein dorpje richting de grens met Kenia. Hier is een vulkaan waar onderin de krater een zwart meer ligt. Dit is een meer waaruit de lokale bevolking zout haalt.
Het is hier zo’n 35 graden als wij de vulkaan afdalen om te zien hoe deze mensen van de Borena-stam te werk gaan. Vanaf boven lijkt het een klein meertje, maar hoe dichterbij we komen, hoe groter het meer wordt. Onderweg komen we mannen tegen met ezels volgeladen met zakken met zwart blubber. Onderin in de vulkaan zien we de lokale bevolking aan het werk: Een aantal stoere mannen zwemmen in het zure water en zwemmen naar het midden van het meer. Hier wrikken zij met lange stokken de blubber op de bodem los om vervolgens 6 meter naar de bodem te duiken. Hier verzamelen zij hun handen vol met de blubber welke zij aan de oppervlakte in grote teilen doen. Zij zwemmen een paar keer op en neer naar de bodem van het meer totdat hun teil vol is en zij weer naar de kant komen zwemmen. Hier wordt het zout verpakt in oude zakken en met ezeltjes omhoog gebracht, naar het dorpje waar de blubber gedroogd kan worden, zodat je uiteindelijk alleen zwart zout over houdt. Het zijn de stoere mannen die dit ongezonde werk uitvoeren: Na een aantal jaren zijn deze mannen slechthorend, slechtziend of andere huidaandoeningen door het continue werken in het zout/zure water.

Tegen de tijd dat we weer terugkomen in de ‘bewoonde wereld’ hebben we vele bergen, rotspaadjes, schreeuwende kinderen, ezels, koeien en paarden overwonnen. 1 kip heeft ons niet overleefd, toen hij ineens hard wegschoot van het tegemoetkomende verkeer en onze jeep wilde passeren. Onze jeep heeft het uiteindelijk net aan overleefd: Bij terugkomst in de stad Awassa hadden we 2 lekke banden gehad (in een half uur tijd!), het remsysteem was kaduuk en de koppeling werkte ook niet meer. Het laatste stuk van de disco naar het hotel hebben we volledig in z’n 1 gereden, waarna wij (en de jeep) moe maar voldaan gingen slapen.

Na 10 dagen zuid Ethiopie waren we net op tijd terug in de hoofdstad Addis Abeba. Hier stond ons namelijk een spectaculaire avond te wachten! Edukans, een organisatie die schooling organiseert voor kansarme kinderen, gaf hier een presentatie van hun project om meer aandacht te vragen voor hun werk. De ambassadeurs van dit Nederlandse project kwamen vanavond naar Addis Abeba om het project te promoten.
En de ambassadeurs van Edukans zijn niemand minder dan onze eigen Nick & Simon!
En zo gebeurde het we op de eerste rij stonden bij een concert van Nick & Simon! Een gezellige avond, want veel Nederlanders die (tijdelijk) in Ethiopie wonen, waren deze avond naar Addis Abeba gekomen om dit heuglijke gebeuren mee te maken. Zo was het een gezellig Westlands avondje, aangezien veel Westlanders in Ethiopie in de bloementeelt zitten.
Voor wie niet gelooft dat Lock & Janneke op de 1e rij bij Nick @ Simon stonden… Die hebben pech. Vandaag zijn we ons stekkertje verloren (of bestolen) om foto’s te kunnen uploaden!

In Addis Abeba hebben we nog even cultureel gedaan en het museum bezocht. Hier zagen we een replica van de botjes van Lucy, het meest complete skelet van een mensachtige ooit gevonden. Nieuwsgierig? Kijk maar op Wikipedia :)

Hierna zijn we dan eindelijk begonnen met ons rondje door het noorden van Ethiopie. Met de bus zijn we in 10 uur naar het stadje Bahir Dar gereden. Bahir Dar ligt aan het Tanameer, wat bekend staat om zijn oude kloostertjes aan het meer en op de eilandjes in het meer. Deze kloostertjes worden nog steeds gebruikt door de orthodoxe priesters en de lokale bevolking. Binnen in de kloosters zijn tal van iconen geschilderd, omdat de meeste mensen niet kunnen lezen. De iconen zijn mooi om te zien en we zien schilderingen van allerlei bijbelverhalen over Maria, St. Joris en de draak, het laatste avondmaal, de martelingen van de apostelen enz. Nieuwsgierig? Check de Ethiopisch orthodoxe bijbel :)
Onderweg zien we bij de instroom van de Blauwe Nijl nog een aantal nijlpaarden. Zo nu en dan komen ze boven water en zie je hun kop. Leuk om te zien, blijkbaar worden ze niet door iedereen gespot en hebben we geluk gehad.

Vanuit Bahir Dar maken we ook een tochtje naar de Blue Nile Waterfalls, een aantal watervallen bij elkaar varierend van 4 meter tot 40 meter breed! Ooit concurreerde ze met de Victoria Waterfalls, maar sinds de jaren 60 wordt een gedeelte van het water gebruikt voor stroomopwekking. We maken een tocht naar de top van de waterval en weer naar beneden, een mooie tocht die laat zien hoe enorm de watervallen toch nog zijn!

Vandaag zijn we aangekomen in Gondar. We zien in het noorden van Ethiopie dat het landschap een stuk groener is, maar dat er buiten de steden ook nog steeds veel armoede is. Binnen de steden zijn de huisjes van steen, maar in de buitenwijken staan huisjes van leem, golfplaten en takken en liggen zwervers in een rijtje op straat. Metname bij de kerken bedelen oude vrouwtjes, blinden, en lichamelijk gehandicapte mensen om geld. Een enorm contrast met de welvarende zakenlui.
Ook de ezels, paarden, koeien en geiten op straat zijn nog steeds orde van de dag. Vandaag zagen we helaas de verse resten van een flinke aanrijding, 4 ezels op de weg, waarvan er een nog half in leven was. Daar wordt je toch wel even stil van. Waarom verlost niemand die laatste ezel uit zijn lijden? Kost ook deze kogel te veel Ethiopische Birr?