Van de verlaten woestijn naar het massatoerisme
Door: Lock en Janneke
Blijf op de hoogte en volg Lock & Janneke
19 Oktober 2008 | Marokko, Marrakesh
Ondertussen zijn we al heel wat kilometertjes verder en dus weer tijd voor een berichtje. We zitten momenteel in Marrakech, maar zijn na ons avontuur bij Casey ook doorgereisd naar Merzouga en Ouerzazate.
Het was een lange reisdag vanuit het gehucht waar Casey woont, naar de bewoonde wereld en weer door naar de woestijn. Na 13 uur bussen zaten we in een verlaten hotelletje aan de rand van de woestijn. Gelukkig kon de eigenaar van het hostel hier nog wat eten voor ons regelen, want veel restaurantjes zijn er niet in het oasestadje Merzouga.
Vreemd genoeg was dit misschien wel het lekkerste eten tot nu toe wat we in Marokko gegeten hebben, het was in ieder geval weer eens iets anders dan een tajine of couscous.
Merzouga is een oasestadje aan het randje van de Sahara, vlakbij de grens met Algerije. Deze plaats is vooral bekend om zijn zandduin de Erg Chebbi, wat ervoor zorgt dat er veel toeristen naar Merzouga komen om de woestijn in te gaan.
Wij konden natuurlijk niet achterblijven en na een nacht in een echt bed en een echte douche, zijn we 's middags op de dromedaris de woestijn ingetrokken. Het was een rit van bijna 2 uur welke ons naar een bedoeienenkamp in de woestijn bracht. In het begin wat wennen, hoe je het er beste niet van de dromedaris af kon vallen, maar uiteindelijk bleek standje zoutzak het beste te werken. 2 uur en flink wat pijn aan het zitvlak verder waren we dan ook blij dat we bij onze slaapplaats voor die nacht aangekomen waren.
Na een kopje thee waren we onze zeebenen een beetje kwijt en was het weer tijd voor wat actie. Een woestijn met hoge zandduinen, betekent bergen! Tijd om het snowboard dus onder te binden en een potje te sandboarden van de zandduinen! Leuk om te doen en gelukkig niet zo koud als de wintersport!
Alleen, sneeuw smelt wel, maar bij ons kwam het zand na een paar dagen nog steeds uit onze oren.
's Avonds hebben we in ons kamp in de woestijn een heerlijke tajine op en na een avondje moppen tappen, was het toch tijd om te gaan slapen. De volgende morgen wilden we vroeg op voor de zonsopgang in de woestijn te zien.
Maar zoals altijd, als wij de wekker om 5:30 zetten om op een unieke plek zijn om de zonsopgang mee te maken, zit het weer niet mee.
De avond ervoor was het al erg bewolkt en die nacht regende en onweerde het zowaar in de woestijn. Toen we de volgende ochtend dan ook ons slaapzakje uitkropen om de zonsopgang te kunnen zien, zonk de moed ons ook al snel in de schoenen en kropen we nog even terug.
De volgende ochtend gingen we per dromedaris weer terug naar de bewoonde wereld en na een kop koffie stapten we weer in de bus voor de volgende lange reisdag.
Omdat we flink van de grote wegen vandaan waren, moesten we vandaag een aantal keren overstappen. Met heel veel mazzel met de bustijden, verliep ook deze reis gelukkig zonder problemen en kwamen we 8,5 uur later aan in Ouerzazate, terwijl iedereen ons had gezegd dat de bus pas aan het eind van de middag of zelfs de volgende dag zou gaan. Zo zie je maar, gewoon verstand op nul zetten en gaan, dat werkt toch het beste :)
In Ouerzazate hebben we naast de gebruikelijke kasbah en medina en souks ook de filmstudio bezocht. Dit was wel erg leuk om te zien, omdat hier films waren opgenomen zoals Asterix & Obelix, the gladioter, the mummy, alexander de grote en the hills have eyes.
Ook waren ze momenteel bezig met de productie van een nieuwe Duitse film over Paus Johannes, Pope Joan.
Het leuke aan de filmsets was dat ze allemaal kriskras naast elkaar waren opgezet en liep je van het ene decor in het andere. We liepen dus zo van het decor van Cleopatra via de straaljager uit Jewel of the Nile naar Jerusalem.
Het moet nog lastig filmen zijn met al deze decors vlak naast elkaar, want als je iets uitzoomt met je camera, staat er dus ineens een piramide in je shot van de Dalai Lama. Leuk om dit allemaal zo te zien!
Na Ouerzazate zijn we doorgereisd naar Marrakech waar we nu in het internetcafe zitten.
Marrakech is de derde koningsstad die we bezocht hebbenm, maar is veel toeristischer dan de rest van Marokko. In Marrakech is er ook het beroemde plein Jemaa el Fna, waar talloze Marokkanen hun brood proberen te verdienen in het toerisme. Naast de tig souvenirskraampjes en restaurantjes, zie je hier ook overal waarzeggers, kruidendokters, slangenbezweerders en berberaapjes waarmee je op de foto kunt. Op zich een leuk geheel, maar wat een massatoerisme. Toch zien we de berberaapjes liever in Azrou en Immoucher in het wild, dan hier aan een riempje op de schouder bij de dikbetalende toerist.
Tussen al dit massatoerisme door zijn we dan ook een dagje naar Essouira gevlucht, een schattig havenstadje in het zuidelijke deel van Marokko.
Hier zagen we hoe de vissers terugkwamen van hun dag op zee, met hun netten vol met vis. Hier werd de vis op de kade gelijk schoongemaakt en verhandeld.
Een uurtje later zaten wij dan ook heerlijk op een terrasje in het zonnetje van 30 graden een lekker visje te eten met het eerste biertje sinds weken! Heerlijk!
Maarja, zou het biertje gelijk worden afgestraft? Vandaag hadden we weer de hele dag regen en hebben we dus weer een relaxdagje gehad.
Morgen willen we afreizen naar Rabat, de vierde en laatste koningsstad van Marokko.
En daarmee komt gelijk het einde van onze reis toch al dichterbij. Een raar idee, na zo een reis. Een land, maar met zoveel gezichten...
Het was een lange reisdag vanuit het gehucht waar Casey woont, naar de bewoonde wereld en weer door naar de woestijn. Na 13 uur bussen zaten we in een verlaten hotelletje aan de rand van de woestijn. Gelukkig kon de eigenaar van het hostel hier nog wat eten voor ons regelen, want veel restaurantjes zijn er niet in het oasestadje Merzouga.
Vreemd genoeg was dit misschien wel het lekkerste eten tot nu toe wat we in Marokko gegeten hebben, het was in ieder geval weer eens iets anders dan een tajine of couscous.
Merzouga is een oasestadje aan het randje van de Sahara, vlakbij de grens met Algerije. Deze plaats is vooral bekend om zijn zandduin de Erg Chebbi, wat ervoor zorgt dat er veel toeristen naar Merzouga komen om de woestijn in te gaan.
Wij konden natuurlijk niet achterblijven en na een nacht in een echt bed en een echte douche, zijn we 's middags op de dromedaris de woestijn ingetrokken. Het was een rit van bijna 2 uur welke ons naar een bedoeienenkamp in de woestijn bracht. In het begin wat wennen, hoe je het er beste niet van de dromedaris af kon vallen, maar uiteindelijk bleek standje zoutzak het beste te werken. 2 uur en flink wat pijn aan het zitvlak verder waren we dan ook blij dat we bij onze slaapplaats voor die nacht aangekomen waren.
Na een kopje thee waren we onze zeebenen een beetje kwijt en was het weer tijd voor wat actie. Een woestijn met hoge zandduinen, betekent bergen! Tijd om het snowboard dus onder te binden en een potje te sandboarden van de zandduinen! Leuk om te doen en gelukkig niet zo koud als de wintersport!
Alleen, sneeuw smelt wel, maar bij ons kwam het zand na een paar dagen nog steeds uit onze oren.
's Avonds hebben we in ons kamp in de woestijn een heerlijke tajine op en na een avondje moppen tappen, was het toch tijd om te gaan slapen. De volgende morgen wilden we vroeg op voor de zonsopgang in de woestijn te zien.
Maar zoals altijd, als wij de wekker om 5:30 zetten om op een unieke plek zijn om de zonsopgang mee te maken, zit het weer niet mee.
De avond ervoor was het al erg bewolkt en die nacht regende en onweerde het zowaar in de woestijn. Toen we de volgende ochtend dan ook ons slaapzakje uitkropen om de zonsopgang te kunnen zien, zonk de moed ons ook al snel in de schoenen en kropen we nog even terug.
De volgende ochtend gingen we per dromedaris weer terug naar de bewoonde wereld en na een kop koffie stapten we weer in de bus voor de volgende lange reisdag.
Omdat we flink van de grote wegen vandaan waren, moesten we vandaag een aantal keren overstappen. Met heel veel mazzel met de bustijden, verliep ook deze reis gelukkig zonder problemen en kwamen we 8,5 uur later aan in Ouerzazate, terwijl iedereen ons had gezegd dat de bus pas aan het eind van de middag of zelfs de volgende dag zou gaan. Zo zie je maar, gewoon verstand op nul zetten en gaan, dat werkt toch het beste :)
In Ouerzazate hebben we naast de gebruikelijke kasbah en medina en souks ook de filmstudio bezocht. Dit was wel erg leuk om te zien, omdat hier films waren opgenomen zoals Asterix & Obelix, the gladioter, the mummy, alexander de grote en the hills have eyes.
Ook waren ze momenteel bezig met de productie van een nieuwe Duitse film over Paus Johannes, Pope Joan.
Het leuke aan de filmsets was dat ze allemaal kriskras naast elkaar waren opgezet en liep je van het ene decor in het andere. We liepen dus zo van het decor van Cleopatra via de straaljager uit Jewel of the Nile naar Jerusalem.
Het moet nog lastig filmen zijn met al deze decors vlak naast elkaar, want als je iets uitzoomt met je camera, staat er dus ineens een piramide in je shot van de Dalai Lama. Leuk om dit allemaal zo te zien!
Na Ouerzazate zijn we doorgereisd naar Marrakech waar we nu in het internetcafe zitten.
Marrakech is de derde koningsstad die we bezocht hebbenm, maar is veel toeristischer dan de rest van Marokko. In Marrakech is er ook het beroemde plein Jemaa el Fna, waar talloze Marokkanen hun brood proberen te verdienen in het toerisme. Naast de tig souvenirskraampjes en restaurantjes, zie je hier ook overal waarzeggers, kruidendokters, slangenbezweerders en berberaapjes waarmee je op de foto kunt. Op zich een leuk geheel, maar wat een massatoerisme. Toch zien we de berberaapjes liever in Azrou en Immoucher in het wild, dan hier aan een riempje op de schouder bij de dikbetalende toerist.
Tussen al dit massatoerisme door zijn we dan ook een dagje naar Essouira gevlucht, een schattig havenstadje in het zuidelijke deel van Marokko.
Hier zagen we hoe de vissers terugkwamen van hun dag op zee, met hun netten vol met vis. Hier werd de vis op de kade gelijk schoongemaakt en verhandeld.
Een uurtje later zaten wij dan ook heerlijk op een terrasje in het zonnetje van 30 graden een lekker visje te eten met het eerste biertje sinds weken! Heerlijk!
Maarja, zou het biertje gelijk worden afgestraft? Vandaag hadden we weer de hele dag regen en hebben we dus weer een relaxdagje gehad.
Morgen willen we afreizen naar Rabat, de vierde en laatste koningsstad van Marokko.
En daarmee komt gelijk het einde van onze reis toch al dichterbij. Een raar idee, na zo een reis. Een land, maar met zoveel gezichten...
-
20 Oktober 2008 - 08:57
`Gerda:
Wat hebben jullie weer veel meegemaakt deze week.
En alles is goed gegaan.
Gerben zijn rug gaat ook weer goed!
Nog even genieten en dit avontuur is weer voorbij.
Groetjes en een knuffen
Liefs
Gerda -
20 Oktober 2008 - 09:22
Ilse:
Jeetje! Ik had nog wat in te halen want ik had nog geen tijd gehad om jullie vorige verslag te lezen. Wat is er dan veel gebeurd in die tijd!
met nog zes reizigers en een chauffeur in een taxi, rijden op een drommedaris, op het dak van een busje, overstromingen, kou! brrrrr. Je kunt wel een boek gaan schrijven! Ik zal de verslagen even uitprinten, dan kan oma ze ook lezen.
Ik hoop dat de laatste dagen van jullie vakantie in Marokko fantastisch zullen zijn!
Hele dikke knuffel van Ilse! -
20 Oktober 2008 - 11:16
Monique:
Hé Janneke en Lock natuurlijk..
Nog heel veel geluk de laatste dagen van jullie vakantie. Zo te lezen gaat dat wel lukken.
Super om jullie verhalen te kunnen lezen.
Ook hier gaat het goed en na vorige week helemaal. Tegen Hillesluis hebben we eindelijk onze 1ste wedstrijd gewonnen, en gister tegen SCO'63 DA2 hebben we ook weer de punten thuis gehouden!!!
Tot volgende week, dan kan je ook mee feesten als we weer gaan winnen ;)
Groetjes
Monique -
20 Oktober 2008 - 11:54
Mascha:
Wist niet dat het allemaal zo avontuurlijk zou zijn in Maroc!!! Gaaf hoor! Ik ga nog wat dozen naar beneden sjouwen en ruzie maken met onze inboedelverzekeraar..grommm. Tot zondag!
Mascha -
20 Oktober 2008 - 17:08
Amaythijs:
salaam aleikum lalla , mansoor.
goed bezig geweest op jullie eerste backpack ervaring. en zo te lezen bevalt het goed. op het weer na dan. het lijkt wel hollands weer daar. maar volgens de weerkaarten komt er een zonnetje jullie kant op met 23 graden, zo kunnen jullie nog mooi ff bijkleuren voor jullie weer onze kant opkomen.
een leuke tip voor rabat, op de ave mohammed v zit een theehuis waar driekwart van de bezoekers een biertje zit te drinken. geniet er nog ff van.
-
20 Oktober 2008 - 17:37
JE####:
Zéker goed bezig! En leuk om te lezen. Heb je je huid heel kunnen houden, tijdens het sandboarden? Ik heb er wel eens lelijk m'n teen open gehaald aan een beetje zand.
Veel plezier in Rabat en de laatste daagjes! Ik hoop dat jullie ook een dikke trui bij hebben voor de terugweg; in Nederland wordt 't toch alweer een paar graadjes kouder. -
21 Oktober 2008 - 21:22
Lock En Janneke:
Voor degene die het nog niet gezien hadden, er staan weer foto's op de site, nieuwe zelfs!
Hier gaat alles goed. We witten ondertussen in Rabat, een heerlijke stad. Mooie afsluiter van deze avontuurlijke reis!
@ Monique, dat klinkt goed, weer een kratje in de kleedkamer??
@ Mascha, succes met de allerlaatste loodjes! Dat zal niet meevallen. Het zal wel een raar idee zijn, maar bedenk je wel dat julli een onwijs gave reis gaan maken! Alles komt goed!
@Thijs, Bedankt voor de tip! Dat zit hier om de hoek! De Marjane hadden we nog niet gevonden, maar een theehuis klinkt veel gezelliger! Morgen maar even buurten!
@ Enthoven, Met jouw verwondingen nog vers in ons achterhoofd waren we wel zo bijdehand een lange broek en dichte schoenen aan te doen. Blij dat jij ons voor was gegaan :)
-
22 Oktober 2008 - 09:11
Els:
Leuke foto Janneke!
Nog even genieten jullie en dan een hele goede reis terug. -
22 Oktober 2008 - 10:11
Armand:
Ziet er sportief uit Janneke! (en Lock natuurlijk ook op zijn dromedaris)
Geniet er nog even van en tot snel! -
22 Oktober 2008 - 11:41
LCB:
Kom je nu alweer terug
gelukkig heb ik het allemaal zijdelings gevolgd en wil de helft niet weten, daarom maar weinig reactie. Hbe nog geen lift in de zaak laten aanleggen. In ieder geval hebben jullie veel plezier gehad wat ik er van mee heb gekregen. Goede reis terug en hoop op een steviger telefoonhoesje... -
25 Maart 2009 - 12:33
Wim Wagenaar:
Hallo beste mensen,
Ik was jullie adres kwijt, vandaar deze late reactie. Mijn rug is weer gerepareerd met een wigje tussen de wervels, een kleine maar goedgeslaagde ingreep. Nu bijna april zijn we druk met het regelen etc. van de reis met een caravan(netje)via de balkan naar Griekenland. Later met de boot naar Bari en dan door Italië weer naar huis. Om dan me voor te bereiden op mijn soloreis per scooter naar de Baltische landen. Alles te volgen op mijn site:
www.wimwagenaar.waarbenjij.nu Groeten van Wim en Fatima, inmiddels weer verbouwd naar Mieke.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
