Lima, leeuwen en lijnen
Door: Janneke en Lock
Blijf op de hoogte en volg Lock & Janneke
03 April 2014 | Peru, Nazca
Eindelijk weer op reis! Weer naar de andere kant van de wereld, maar dit keer reizen we naar Peru, een land waar we altijd al eens een keer naartoe wilden vanwege de cultuur, de mensen, de landschappen, de ruïnes en natuurlijk omdat reizen altijd leuk is!
Vanuit Nederland kun je direct naar de hoofdstad van Peru vliegen en zo starten we onze trip in Lima. Niet alle wijken in Lima zijn even goed en in sommige wijken wordt het afgeraden om ’s avonds over straat te gaan. Maar wij zitten met ons hostel in de wijk Barrancas, een gezellige wijk aan zee.
Hier kunnen we even bijkomen van de lange vlucht, wennen aan warme temperaturen en een beetje oefenen met het Spaans. En dat Spaans valt nog niet mee. Bijna niemand van de locals spreekt Engels en de meeste backpackers zijn lange tijd op reis en hebben het Spaans al aardig onder de knie. Zodoende worden we continue in het Spaans aangesproken. Af en toe herkennen we een Spaans woordje tussendoor en met wat handen en voetenwerk komen we er aardig uit.
Na 1 dag Lima reizen we snel door, we zijn nooit zo dol op grote steden. En op dag 2 pakken we gelijk al de bus richting Pisco. Met de bus de stad uit, in het Spaans de weg vragen, een kaartje kopen op het busstation en 5,5 uur later komen we in Pisco aan. Pisco staat bekend als stadje vlakbij de Ballestas eilanden, maar is in verval geraakt tijdens een aardbeving in 2007. Daarna is er wel geld beschikbaar gesteld voor de heropbouw, maar door corruptie is dit niet op de goede manier besteed. We wijken daarom maar uit naar het naastgelegen vissersdorpje Paracas, een klein dorpje aan zee, vlak voor de Ballestas eilanden.
In Paracas is het heerlijk rustig. In de haven liggen tal van vissersbootjes en op de kade zitten tientallen albatrossen op een maaltje te wachten. Er is een klein strandje en we nemen onze eerste duik in de Stille Oceaan. Heerlijk! En ’s avonds eten we natuurlijk een ‘Piscado a la Plancha’.
De volgende ochtend bezoeken we de Islas de Ballestas. Deze Ballestas eilanden worden ook wel de Galapagoseilanden voor de arme man genoemd, er zitten ook genoeg beesten net als bij Galapagos, maar het is wat voordeliger om deze te bezoeken.
Met een bootje varen we richting de Ballestas, maar varen eerst nog even langs wat bergen, waar in een van de bergen een grote soort kandelaar of cactus is uitgegraven. In totaal is de afbeelding zo’n 150 meter hoog en 50 meter breed en van veraf al te zien. Men weet alleen niet wie deze vorm uit de berg heeft gehakt, of uit welke periode deze dateert. Er zijn theorieën over dat het een baken was voor zeelieden, of dat het een astrologische aanduiding is en sommige mensen zeggen dat het een lokale cactus met een hallucinerende werking voorstelt. Het heeft tegelijkertijd ook iets weg van de Nasca-lijnen, alleen zijn de Nasca-lijnen alleen vanuit de lucht zichtbaar en deze kandelaar of cactus is vanaf het water zichtbaar.
Na de cactusperikelen varen we door naar de Ballestas. Hier zien we miljoenen vogels welke zich hier hebben verzameld. Zij hebben hier hun broedplaats en hun badplaats op de rotsen in de zee. Het ruikt er ook flink en er ligt genoeg vogelpoep van deze meeuwen, Jan van Gents, albatrossen, pinguïns enz. Deze guano wordt door de lokale bevolking opgeschept en gebruikt voor de landbouw. De guano levert zelfs goed geld op in de internationale handel. Best lucratief, deze guanobusiness.
Natuurlijk zijn de vogels leuk om te zien, het waggelen van de pinguïns is nog leuker om te zien. Maar het leukste zijn toch wel de zeeleeuwen welke even verderop aan het zonnebaden zijn. Eerst zien we een groepje van zes zeeleeuwen op de rotsen liggen, maar even verderop liggen er honderden zeeleeuwen. We zien de grote mannetjes zeeleeuwen bazig in het midden zitten en de andere zeeleeuwen zitten er om heen, terwijl de allerjongsten in de branding het water in en uit hopsen. Een aantal zeeleeuwen zwemt rond en zwemmen elkaar speels achterna. Een erg mooi gezicht en wat een herrie, al die brullende zeeleeuwen bij elkaar!
Na wat rondjes om de eilanden met zeeleeuwen, pinguins, albatrossen en nog meer vogels varen we weer terug naar Paracas. We hebben zo genoeg geluk gehad met het zien van zoveel beesten en we hebben de zeeleeuwen en de rondvliegende en guanodroppende vogels overleefd. Mooi tripje!
Het is erg relaxed hier en we zitten even te twijfelen om nog wat langer te blijven in dit vissersdorpje, maar we zijn pas 2 dagen op reis en we willen deze reis nog zoveel meer zien. Daarom besluiten we toch om die middag de bus te pakken naar Nasca. ’s Nachts krijgen we een sms’je of alles okee is bij ons. We hadden het nieuws nog niet gevolgd in Peru, maar er was zojuist een aardbeving in Chili geweest en een tsunamialarm voor de kustregio van Ica. Laat dat nu net de plek zijn waar wij afgelopen 2 dagen waren. Een paar uur voor het tsunamialarm waren wij zelf net vertrokken en we hoefden zodoende niet geëvacueerd te worden. Hier hebben we dus best geluk gehad! Uiteindelijk is er in Peru geen tsunami geweest, maar later zien we de televisiebeelden van de aardbeving in Chili even verderop en deze zeggen genoeg.
Gelukkig zitten we in Nasca, midden in de woestijn, waar we van mogelijke tsunami’s geen last zullen hebben. Wel zien we hier andere bijzondere verschijnselen. Het stadje Nasca staat namelijk bekend om zijn Nasca-lijnen, lijnen en figuren welke midden in de woestijn zijn getekend, maar vanaf de grond niet zichtbaar zijn. Ze zijn kilometers groot en alleen zichtbaar vanuit de lucht. Vanuit een vliegtuigje kun je de lijnen en figuren wel zien en zo zaten wij die ochtend na een licht ontbijtje met 5 man in een Chesna om de Nasca-lijnen te bewonderen vanuit de lucht. Als het rammelige vliegtuigje luidruchtig opstijgt moet je even de gedachten verzetten naar de Nasca-lijnen welke we zo gaan zien, zodat je niet teveel nadenkt bij het gewiebel van het vliegtuigje en al snel vliegen we op hoogte. Dan begint het genieten. Eerst vliegen we een stuk over de ‘gewone’ woestijn en bergen en dan zien we ze: De Nasca-lijnen. We zien een walvis, een soort kompas, een aap, een kolibrie, een adelaar, een hond, twee handen, een marsmannetje, een spin, maar ook lange vlakken en lange lijnen welke met elkaar in verbinding staan. Je vraagt je af waarom deze lijnen ooit zo gemaakt zijn? Wie heeft er de rotsige woestijn omgewoeld, zodat er kilometers lange lijnen en figuren gecreëerd werden en met welk doel?
Helaas konden de mensen vroeger niet schrijven en tot de dag van vandaag wordt er nog gespeculeerd waar de lijnen voor bedoeld zijn. Hebben deze lijnen met de astrologische kalender te maken? Op 21 juni en 21 december wijzen deze lijnen namelijk precies naar het punt waar de zon onder gaat. Maar het zijn ook zóveel lijnen; dit kan net zo goed toeval zijn! Of zouden het dan toch aanwijzingen zijn waar de waterbronnen in de woestijn te vinden zijn? Dat lijkt een logische verklaring. Maar voor wie zijn deze lijnen dan gemaakt als ze alleen vanuit de lucht zichtbaar zijn? Voor de goden? Of toch voor buitenaardse wezens?
Veel tijd om er over na te denken krijg ik niet, want terwijl Gerben al zijn theorieën er op los laat en volop zit te genieten, grijp ik naar het kotszakje terwijl het vliegtuigje nog even extra schuin gaat om het volgende figuur goed te laten zien. Gelukkig blijft het kotszakje leeg en even later zet de piloot het vliegtuigje zelfs weer veilig aan de grond.
Zo! Dat hebben we ook weer overleefd!
Vanuit Nederland kun je direct naar de hoofdstad van Peru vliegen en zo starten we onze trip in Lima. Niet alle wijken in Lima zijn even goed en in sommige wijken wordt het afgeraden om ’s avonds over straat te gaan. Maar wij zitten met ons hostel in de wijk Barrancas, een gezellige wijk aan zee.
Hier kunnen we even bijkomen van de lange vlucht, wennen aan warme temperaturen en een beetje oefenen met het Spaans. En dat Spaans valt nog niet mee. Bijna niemand van de locals spreekt Engels en de meeste backpackers zijn lange tijd op reis en hebben het Spaans al aardig onder de knie. Zodoende worden we continue in het Spaans aangesproken. Af en toe herkennen we een Spaans woordje tussendoor en met wat handen en voetenwerk komen we er aardig uit.
Na 1 dag Lima reizen we snel door, we zijn nooit zo dol op grote steden. En op dag 2 pakken we gelijk al de bus richting Pisco. Met de bus de stad uit, in het Spaans de weg vragen, een kaartje kopen op het busstation en 5,5 uur later komen we in Pisco aan. Pisco staat bekend als stadje vlakbij de Ballestas eilanden, maar is in verval geraakt tijdens een aardbeving in 2007. Daarna is er wel geld beschikbaar gesteld voor de heropbouw, maar door corruptie is dit niet op de goede manier besteed. We wijken daarom maar uit naar het naastgelegen vissersdorpje Paracas, een klein dorpje aan zee, vlak voor de Ballestas eilanden.
In Paracas is het heerlijk rustig. In de haven liggen tal van vissersbootjes en op de kade zitten tientallen albatrossen op een maaltje te wachten. Er is een klein strandje en we nemen onze eerste duik in de Stille Oceaan. Heerlijk! En ’s avonds eten we natuurlijk een ‘Piscado a la Plancha’.
De volgende ochtend bezoeken we de Islas de Ballestas. Deze Ballestas eilanden worden ook wel de Galapagoseilanden voor de arme man genoemd, er zitten ook genoeg beesten net als bij Galapagos, maar het is wat voordeliger om deze te bezoeken.
Met een bootje varen we richting de Ballestas, maar varen eerst nog even langs wat bergen, waar in een van de bergen een grote soort kandelaar of cactus is uitgegraven. In totaal is de afbeelding zo’n 150 meter hoog en 50 meter breed en van veraf al te zien. Men weet alleen niet wie deze vorm uit de berg heeft gehakt, of uit welke periode deze dateert. Er zijn theorieën over dat het een baken was voor zeelieden, of dat het een astrologische aanduiding is en sommige mensen zeggen dat het een lokale cactus met een hallucinerende werking voorstelt. Het heeft tegelijkertijd ook iets weg van de Nasca-lijnen, alleen zijn de Nasca-lijnen alleen vanuit de lucht zichtbaar en deze kandelaar of cactus is vanaf het water zichtbaar.
Na de cactusperikelen varen we door naar de Ballestas. Hier zien we miljoenen vogels welke zich hier hebben verzameld. Zij hebben hier hun broedplaats en hun badplaats op de rotsen in de zee. Het ruikt er ook flink en er ligt genoeg vogelpoep van deze meeuwen, Jan van Gents, albatrossen, pinguïns enz. Deze guano wordt door de lokale bevolking opgeschept en gebruikt voor de landbouw. De guano levert zelfs goed geld op in de internationale handel. Best lucratief, deze guanobusiness.
Natuurlijk zijn de vogels leuk om te zien, het waggelen van de pinguïns is nog leuker om te zien. Maar het leukste zijn toch wel de zeeleeuwen welke even verderop aan het zonnebaden zijn. Eerst zien we een groepje van zes zeeleeuwen op de rotsen liggen, maar even verderop liggen er honderden zeeleeuwen. We zien de grote mannetjes zeeleeuwen bazig in het midden zitten en de andere zeeleeuwen zitten er om heen, terwijl de allerjongsten in de branding het water in en uit hopsen. Een aantal zeeleeuwen zwemt rond en zwemmen elkaar speels achterna. Een erg mooi gezicht en wat een herrie, al die brullende zeeleeuwen bij elkaar!
Na wat rondjes om de eilanden met zeeleeuwen, pinguins, albatrossen en nog meer vogels varen we weer terug naar Paracas. We hebben zo genoeg geluk gehad met het zien van zoveel beesten en we hebben de zeeleeuwen en de rondvliegende en guanodroppende vogels overleefd. Mooi tripje!
Het is erg relaxed hier en we zitten even te twijfelen om nog wat langer te blijven in dit vissersdorpje, maar we zijn pas 2 dagen op reis en we willen deze reis nog zoveel meer zien. Daarom besluiten we toch om die middag de bus te pakken naar Nasca. ’s Nachts krijgen we een sms’je of alles okee is bij ons. We hadden het nieuws nog niet gevolgd in Peru, maar er was zojuist een aardbeving in Chili geweest en een tsunamialarm voor de kustregio van Ica. Laat dat nu net de plek zijn waar wij afgelopen 2 dagen waren. Een paar uur voor het tsunamialarm waren wij zelf net vertrokken en we hoefden zodoende niet geëvacueerd te worden. Hier hebben we dus best geluk gehad! Uiteindelijk is er in Peru geen tsunami geweest, maar later zien we de televisiebeelden van de aardbeving in Chili even verderop en deze zeggen genoeg.
Gelukkig zitten we in Nasca, midden in de woestijn, waar we van mogelijke tsunami’s geen last zullen hebben. Wel zien we hier andere bijzondere verschijnselen. Het stadje Nasca staat namelijk bekend om zijn Nasca-lijnen, lijnen en figuren welke midden in de woestijn zijn getekend, maar vanaf de grond niet zichtbaar zijn. Ze zijn kilometers groot en alleen zichtbaar vanuit de lucht. Vanuit een vliegtuigje kun je de lijnen en figuren wel zien en zo zaten wij die ochtend na een licht ontbijtje met 5 man in een Chesna om de Nasca-lijnen te bewonderen vanuit de lucht. Als het rammelige vliegtuigje luidruchtig opstijgt moet je even de gedachten verzetten naar de Nasca-lijnen welke we zo gaan zien, zodat je niet teveel nadenkt bij het gewiebel van het vliegtuigje en al snel vliegen we op hoogte. Dan begint het genieten. Eerst vliegen we een stuk over de ‘gewone’ woestijn en bergen en dan zien we ze: De Nasca-lijnen. We zien een walvis, een soort kompas, een aap, een kolibrie, een adelaar, een hond, twee handen, een marsmannetje, een spin, maar ook lange vlakken en lange lijnen welke met elkaar in verbinding staan. Je vraagt je af waarom deze lijnen ooit zo gemaakt zijn? Wie heeft er de rotsige woestijn omgewoeld, zodat er kilometers lange lijnen en figuren gecreëerd werden en met welk doel?
Helaas konden de mensen vroeger niet schrijven en tot de dag van vandaag wordt er nog gespeculeerd waar de lijnen voor bedoeld zijn. Hebben deze lijnen met de astrologische kalender te maken? Op 21 juni en 21 december wijzen deze lijnen namelijk precies naar het punt waar de zon onder gaat. Maar het zijn ook zóveel lijnen; dit kan net zo goed toeval zijn! Of zouden het dan toch aanwijzingen zijn waar de waterbronnen in de woestijn te vinden zijn? Dat lijkt een logische verklaring. Maar voor wie zijn deze lijnen dan gemaakt als ze alleen vanuit de lucht zichtbaar zijn? Voor de goden? Of toch voor buitenaardse wezens?
Veel tijd om er over na te denken krijg ik niet, want terwijl Gerben al zijn theorieën er op los laat en volop zit te genieten, grijp ik naar het kotszakje terwijl het vliegtuigje nog even extra schuin gaat om het volgende figuur goed te laten zien. Gelukkig blijft het kotszakje leeg en even later zet de piloot het vliegtuigje zelfs weer veilig aan de grond.
Zo! Dat hebben we ook weer overleefd!
-
04 April 2014 - 08:56
Nel Goedendorp:
hoi Janneke en Gerben
wat een verrasing weer een reis verslag ik had er niets over gehoord
maar leuk voor jullie ik wens jullie veel plezier en wees voorzichtig
fijne vakantie gewenst van
Nel Goedendorp -
04 April 2014 - 09:01
Eef:
Fantastische reis weer!
We gaan jullie volgen natuurlijk.
Succes en geniet ervan. -
04 April 2014 - 11:45
Ilse:
Wat is een piscado (a la plancha)? : ) Mijn Spaans is ook niet best!
Wat een mooie dingen hebben jullie tot nu toe al gezien en wat een lekker weer!
Toen ik dat bericht over die aardbeving en tsunami hoorde was ik wel even ongerust, wij weten natuurlijk niet waar jullie op dat moment precies zijn. Maar daar hebben jullie gelukkig geen last van gehad. Hier gaat het allemaal goed. Het zonnetje schijnt e ik ben lekker met de voorbereidingen van m,n nieuwe moestuintje bezig.
Sommige groenten heb ik binnen voorgezaaid en dat is allemaal al opgekomen. Helemaal leuk dus!
Geniet van jullie verdere!
Dikke kus!
Ilse -
04 April 2014 - 11:47
Ilse:
(Van jullie verdere reis!) :) -
04 April 2014 - 12:36
Harma:
heej Janneke en Gerben,
Ik zat al te denken.... wanneer krijgen we een verslagje. Ik had er al erg naar uitgekeken. Zo te zien hebben jullie het weer prima naar jullie zin. Geniet er lekker van!! (het liefst zonder kotszakjes dus....;0)
Groetjes van Harmpie
-
06 April 2014 - 14:02
Corrie V.d Valk:
Hallo wereldreizigers.
Wat een mooie reis zijn jullie weer begonnen.
Leuk dat wij mee mogen genieten voelt als dat we ook een beetje op reis zijn.
Geniet ervan .
Lieve groetjes Theo en Corrie. -
06 April 2014 - 20:29
Peter En Gerda:
Hoi lieve kinders.
Fijn om weer iets over jullie te lezen van
wat jullie allemaal de hele dag doen.
Blijf ervan genieten en maak er nog een
hele mooie vakantie van
Lieve groetjes Pa en Ma -
07 April 2014 - 09:19
Ellen:
Mmmmm, Inca Cola!
Leuk dat jullie naar Paracas zijn gegaan. Die eilanden zijn zo de moeite waard!
Ik wacht met spanning af op jullie volgende verslag.
groetjes Ellen
-
07 April 2014 - 14:23
Timo:
Hoe cool is dat? Ik lees net ook het reisverslag van vrienden, Erik en Charlotte. Zij zijn deze week ook over die nasca lijnen gevlogen met een chesna! Dus als je Nederlanders ziet, groet ze maar ff ;)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
